Włochy - podatek PIT z tytułu zarobków za granicą

2023-01-29

Sposób opodatkowania dochodów uzyskanych z tytułu zarobków z umowy o pracę lub zlecenie za granicą uzależniony jest od miejsca zamieszkania dla celów podatkowych, a więc rezydencji podatkowej. Polscy pracownicy zatrudnieni we Włoszech często mają obowiązek rozliczyć swoje przychody podwójnie - we Włoszech i w Polsce.

Rezydencja podatkowa

O tym, gdzie należy rozliczyć podatek PIT z tytułu zarobków z umowy o pracę lub zlecenie we Włoszech, decyduje zasada rezydencji, czyli miejsca zamieszkania dla celów podatkowych. Zgodnie z nią osoby, które mają nieograniczony obowiązek podatkowy, a więc Polscy rezydenci, są zobligowani do rozliczania w swojej ojczyźnie zarówno dochodów osiąganych w Polsce, jak i za granicą. 

Za podatnika, który podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, uznaje się osobę fizyczną, która spełnia przynajmniej jeden z poniższych warunków:

• posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych, a więc ośrodek interesów życiowych,
• w danym roku podatkowym przebywała na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej co najmniej 183 dni.

Za centrum interesów osobistych uznaje się np. ognisko domowe czy powiązania rodzinne. Z kolei jako centrum interesów gospodarczych traktuje się miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy, kredyty czy konta bankowe.

Osoby, które nie posiadają miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce, mają ograniczony obowiązek podatkowy. Dlatego też są zobowiązane do rozliczania się na terenie kraju wyłącznie z dochodów uzyskiwanych w Polsce.

Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania

Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, jak sama nazwa wskazuje, powstały po to, aby uniknąć podwójnego opodatkowania tych samych przychodów w kraju zarobkowania i w kraju zamieszkania, czyli rezydencji.

Stosuje się dwie metody unikania podwójnego opodatkowania. Pierwszą z nich jest technika wyłączenia z progresją. Drugą zaś, metoda proporcjonalnego odliczenia. Umowy takie publikowane są w Dzienniku Ustaw.

W przypadku dochodów z tytułu zarobków z umowy o pracę lub zlecenie we Włoszech wykorzystuje się tę pierwszą technikę, czyli metodę wyłączenia z progresją.

Z kolei metodę odliczenia proporcjonalnego przewiduje umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania m.in. z Wielką Brytanią, Holandią czy Stanami Zjednoczonymi. Według metody proporcjonalnego odliczenia osoba będąca polskim rezydentem podatkowym musi złożyć zeznanie roczne, niezależnie od tego, czy osiągała w Polsce dochody opodatkowane według skali podatkowej, czy też nie.

Odliczenie jest możliwe jednak tylko do wysokości podatku przypadającego proporcjonalnie na dochód uzyskany za granicą. W takim przypadku od obliczonego podatku odlicza się podatek zapłacony za granicą.

Osoby, które korzystają z metody proporcjonalnego odliczenia, mogą zapłacić niższy podatek, korzystając z możliwości, jaką daje ulga abolicyjna. Przysługuje ona podatnikom, którzy osiągają dochody za granicą ze stosunku służbowego, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy, działalności gospodarczej lub wykonywanej osobiście, a także z tytułu praw majątkowych, praw autorskich i pokrewnych.

Metoda wyłączenia z progresją

Zgodnie z obecnie obowiązującymi przepisami podatkowymi o unikaniu podwójnego opodatkowania, polski rezydent w przypadku zarobków z tytułu umowy o pracę lub stosunków podobnych, czyli na przykład umowy zlecenie, otrzymywanych we Włoszech, powinien zastosować podczas rozliczenia PIT metodę wyłączenia z progresją.

Obowiązek złożenia deklaracji podatkowej mają jednak tylko osoby, które poza tym, że osiągają dochody zagraniczne, a więc z tytułu zatrudnienia we Włoszech, otrzymują w Polsce przychody podlegające opodatkowaniu według skali podatkowej.

Metoda wyłączenia polega ona na tym, że w Polsce zwalnia się z opodatkowania dochód osiągnięty za granicą, czyli we Włoszech. Dochód zagraniczny ma jednak znaczenie w kontekście ustalenia stopy procentowej, według której należy obliczyć podatek od dochodu osiągniętego w Polsce.

Żeby obliczyć podatek, stosując metodę wyłączenia z progresją, należy:

• zsumować dochody uzyskane w Polsce i we Włoszech (dochody to przychody pomniejszone o koszty uzyskania przychodu i kwotę obowiązkowego ubezpieczenia społecznego),
• na podstawie obliczonej sumy dochodów, wyliczyć podatek według skali podatkowej (12 i 32%),
• otrzymaną kwotę podatku podzielić przez zsumowane dochody z Polski i zagranicy, a następnie pomnożyć przez 100,
• uzyskaną stopę procentową pomnożyć przez sumę polskich dochodów (w zaokrągleniu do pełnych złotych).

Metoda wyłączenia z progresją przewidywana jest w umowie podpisanej nie tylko z Włochami, ale też innymi państwami, m.in. z Hiszpanią, Francją, czy z Czechami.

Rozliczenie PIT w Polsce z zarobków uzyskanych we Włoszech

W stosunku do dochodów osiągniętych przez polskich rezydentów zatrudnionych we Włoszech, na podstawie przepisów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartych w umowach między poszczególnymi państwami, stosuje się zwolnienie z progresją. Polski urząd skarbowy zwalnia więc dochód opodatkowany we Włoszech z opodatkowania w Polsce. 

Osoba fizyczna, która chce rozliczyć PIT i podatek tytułu zarobków z umowy o pracę lub zlecenie za granicą:

• nie jest zobowiązana do złożenia deklaracji podatkowej, jeśli nie uzyskiwała w Polsce zarobków opodatkowanych według skali,
• jeśli uzyskiwała przychody w Polsce opodatkowane według skali podatkowej, wówczas jest zobowiązana do wypełnienia deklaracji PIT-36 i załącznika PIT/ZG, korzystając z zasady zwolnienia z progresją.

Dochody z zagranicy należy w zeznaniu rocznym przeliczyć na złotówki przed ujęciem ich w deklaracji podatkowej. Takiego przeliczenia należy dokonać, korzystając ze średniego kursu NBP z dnia roboczego poprzedzającego dzień wypłaty wynagrodzenia lub dnia, w którym pensja pozostawała do dyspozycji podatnika.

Na jakich formularzach wykazać dochód uzyskany za granicą?

Dochód uzyskany za granicą należy wykazać na PIT-36 oraz w załączniku PIT/ZG. Do dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym w Polsce dodaje się dochody zwolnione od podatku dochodowego i od ich sumy oblicza się podatek według skali podatkowej. Następnie ustala się stopę procentową.

W przypadku osób fizycznych, które mogą skorzystać z ulgi abolicyjnej, do dokumentów takich należy dołączyć formularz PIT/O.

Z tego typu zwolnienia podatkowego nie mogą jednak skorzystać osoby zatrudnione we Włoszech na podstawie umowy o pracę lub umowy zlecenie, a więc te, w przypadku których wykorzystuje się do obliczania dochodów wyłączenie z progresją. Dochód zagraniczny ma jednak wpływ na obliczony podatek od dochodu osiągniętego w Polsce.

Rozliczenie podatku we Włoszech

Rozliczenie polskiego podatnika za dochody osiągnięte z tytułu umowy o pracę lub zlecenie we Włoszech polega na złożeniu przed włoskim organem skarbowym deklaracji zarobków uzyskanych w danym roku podatkowym. W takim zeznaniu rocznym dochodu dotyczącym wynagrodzenia uzyskanego we Włoszech nie należy uwzględnić zarobków z Polski.

Podatek dochodowy we Włoszech – stawki

Podatek z tytułu umowy o pracę we Włoszech opiera się o kilkustopniową skalę. Kwota wolna od podatku wynosi tam 8000 €, z kolei dla osób samozatrudnionych 4500 €. Stawka podatku w przypadku dochodu do 15 000 € rocznie wynosi 23%.

Progi uwzględniają jednak stawki podatku w wysokości 27, 38, 41 i 43% od nadwyżki ponad określony dochód roczny w euro. Podczas wypełniania zeznania podatkowego w samorządowej jednostce sfery budżetowej we Włoszech, warto skorzystać również z szeregu ulg, jakie obowiązują w tym kraju.